1
Zonnebloem en vogelverschrikker.🦋
Onder het licht van de volle maan
waakt een vogelverschrikker stil en trouw.
Zijn hart is van stro, zijn blik van zorg—
een hoeder van dromen in de nacht van goud.
Zonnebloemen fluisteren hun zonnestralen
in de schaduw van het seizoen.
Hun koppen buigen niet van verdriet,
maar van wijsheid, warmte en herinnering.
Op de tafel rust een pompoen,
een kaars, en zaden vol belofte.
Alles ademt oogst, rust en ritueel—
een ode aan het leven in zijn zachte vorm.Zonnebloem
Onder het licht van de volle maan
waakt een vogelverschrikker stil en trouw.
Zijn hart is van stro, zijn blik van zorg—
een hoeder van dromen in de nacht van goud.
Zonnebloemen fluisteren hun zonnestralen
in de schaduw van het seizoen.
Hun koppen buigen niet van verdriet,
maar van wijsheid, warmte en herinnering.
Op de tafel rust een pompoen,
een kaars, en zaden vol belofte.
Alles ademt oogst, rust en ritueel—
een ode aan het leven in zijn zachte vorm. 🍂
Teksten ©IRME/DI 11 november 2025

Het sprookje van Strohart en Zonnekop 🌻
Er was eens, in een tuin waar de maan altijd vol scheen,
een vogelverschrikker met een hart van stro.
Zijn naam was Strohart, en hoewel hij stil stond op een houten tafel,
voelde hij alles: de wind, de zaden, het gefluister van de zonnebloemen.
Elke nacht, als de kaars op tafel werd aangestoken, kwam Zonnekop tot leven—
een zonnebloem met gouden blaadjes en een stem zo zacht als herfstmist.
Ze zong liedjes over de zomer die voorbij was,
en over de rust die nu mocht komen.
Strohart luisterde, zijn strohart kloppend van dankbaarheid.
Hij beschermde de tuin tegen zorgen, tegen kou, tegen vergeten.
En Zonnekop schonk hem licht, zelfs als de zon al lang onder was.
Op een avond, toen de pompoen begon te gloeien vanbinnen en de zaden begonnen te dansen,
fluisterde Zonnekop: "Als jij waakt, dan durf ik te dromen."
En zo gebeurde het: Strohart kreeg benen van wortel, armen van tak, en liep zachtjes door de tuin.
Niet om te schrikken, maar om te troosten.
Hij plantte zaden van hoop, één voor elke ster aan de hemel.
Sindsdien zeggen de vogels: "In die tuin woont een sprookje.
Je hoeft het niet te begrijpen—je hoeft het alleen maar te voelen."
Teksten ©IRME/DI 11 november 2025🌻
Plaats een zonnebloemzaadje naast een kaars.
Laat het zaad rusten tot de maan vol is. 🌻